हिजो निम्तो दिई बस्न दिल मा आज काँढे तारले बारेर गई।।
पिर्तिको याैटा फुल थियो बगैचामा आज असिना झारेर गई।
बाच्दै थिय घायल भय पनि मुस्कान को छुरा रोपेर मारेर गई।।
रोपेर प्रेम को फुल यो दिल मा हुर्काइ अन्तै सारेर गई।
पर्खिय मन को ढोका खोली उ भोलि भन्दै टारेर गई।।
No comments:
Post a Comment